Fotogrametria satelitarna

Realizację tematów badawczych z zakresu fotogrametrii satelitarnej rozpoczęto w Zakładzie Fotogrametrii w latach siedemdziesiątych XX wieku. Badania te wspomagały zadania o charakterze technologicznym. W stosunkowo krótkim okresie czasu opracowana została technologia satelitarnej fotomapy i mapy topograficznej dla których źródłem informacji o terenie były rosyjskie wysokorozdzielcze zdjęcia satelitarne. W początkach lat dziewięćdziesiątych badania naukowe prowadzone w Zakładzie Fotogrametrii miały na celu stworzenie odpowiedniego warsztatu dla opracowania metodyki generowania średnioskalowych cyfrowych map obrazowych, w tym metodyki generowania numerycznego modelu terenu, z wykorzystaniem narzędzi fotogrametrii analitycznej oraz systemów przetwarzania obrazów cyfrowych. Z chwilą pojawienia się na rynku komercyjnym wysokorozdzielczych systemów satelitarnych badania ukierunkowane zostały na zagadnienia związane z korekcją geometryczną obrazów VHRS, zakresem ich wykorzystania w pomiarach wysokościowych oraz pozyskiwaniem ortoobrazów satelitarnych jako materiału źródłowego do wytwarzania map sytuacyjno- wysokościowych oraz map przestrzennych aglomeracji miejskich.